Plaatsen

Caldas da Rainha dankt zijn naam aan de thermale bron die zeer gewaardeerd werd door koningin (rainha) D. Leonor, echtgenote van D. João II, koning van Portugal in de 15e eeuw. Zij kon de heilzame werking van het water bewijzen, doordat een wond, die zij al jaren had en die niet genas na verschillende behandelingen, heelde door het water.

Omdat in die tijd al deze waterbronnen veel werden bezocht door de lokale bevolking, die hier baadde om allerlei kwalen te genezen, en opdat zij zich hier met enig comfort moesten kunnen laten behandelen, liet de koningin hier een ziekenhuis bouwen. Het plaatsje groeide verder rond dit hospitaal en werd bekend als "Caldas da Rainha".

Het stadje groeide steeds verder en kende zijn hoogtepunt aan het einde van de 19e en begin 20ste eeuw, waarin het mode was om in een kuuroord te verblijven; Caldas da Rainha was één van de plaatsen waar de adel en de aristocraten zich lieten behandelen.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd deze stad ook het toevluchtsoord van veel buitenlanders, die vervolgd werden door het nazi-regime.

In Caldas da Rainha zijn belangrijke figuren uit de Portugese cultuur geboren, zoals de schilder José Malhoa (19e eeuw) wiens werk kan worden bezichtigd in het museum met zijn naam, gelegen in het Thermenpark (Parque Termal), en ook Rafael Bordalo Pinheiro, karikaturist uit de 19e eeuw, die de Faiencefabriek van Caldas da Rainha stichtte waar het populaire keramiek van Caldas zou worden gemaakt, waarvan de meest bekende stukken populaire humoristische figuren zijn.