Monumenten

Het klooster werd in 1989 door de UNESCO tot werelderfgoed van de mensheid verklaard en is één van de meest indrukwekkende en mooiste getuigen van de Cisterciënzer-architectuur in heel Europa. Hoewel het klooster al meer dan 900 jaar oud is, zijn de middeleeuwse dependances en de kerk behouden gebleven. Deze kerk is de grootste in primitief gotische stijl die in de middeleeuwen in Portugal is gebouwd.

Gebouwd ten tijde van de stichting van Portugal, is dit klooster ook een beetje onderdeel van zijn geschiedenis. Het werd gesticht door de eerste koning van Portugal, D. Afonso Henriques, en geschonken, samen met de landerijen van Alcobaça, aan de Orde van de Cisterciënzers omdat deze de Moren verslagen had bij de verovering van Santarém.

In 1178 begonnen de bouwwerkzaamheden van het klooster, volgens het model van de abdij van Claraval, het moederhuis van de Orde in Frankrijk. De monniken met witte habijten brachten hier een ongeëvenaarde civilisatiegolf teweeg, die onder andere te danken was aan de publieke scholing die in 1269 begon. De koninklijke donaties die gedurende verschillende regeringsperioden binnenkwamen, leidden tot de bouw van de “Coutos de Alcobaça”, dat waren grote stukken land waar de monniken woonden en die zij tot ontwikkeling brachten en waar ze een landbouwschool stichtten.

Op de gevel is slechts het gotische portiek nog origineel. Aan weerszijden contrasteren het lichte van de beelden van São Bento en São Bernardo met de zware façade in barokstijl en de klokkentorens, die in de 18e eeuw toegevoegd zijn.

Bij binnenkomst in het grandioze middenschip, zonder enige versiering, wordt men getroffen door een gevoel van verhevenheid en spiritualiteit die ervan uitgaat. In het midden van elke transeptarm zien we twee meesterlijke beelden uit de middeleeuwen: de tombes van koning D. Pedro I (1357-67) en koningin D. Inês, tegenover elkaar gelegen, opdat zij elkaar gelijk zouden weerzien op de Dag van de Wederopstanding.

Mis ook niet een bezoek aan de indrukwekkende middeleeuwse verzameling dependances waaronder de eetzaal, de slaapzaal en de kapittelzaal, alsook de kloostergang van D. Dinis, de verrassende keuken en de Zaal der Koningen.