Musea en Paleizen

Het was het tweede museum dat in de Algarve werd opgericht, en de naam werd in 1894 veranderd in Museu Archeológico e Lapidar Infante D. Henrique, ter gelegenheid van de 5e verjaardag van de geboorte van de navigator.

De eerste faciliteiten bevonden zich in het gebouw van het stadhuis. In 1913 werd de collectie overgebracht naar de kerk van het voormalige Convento de Santo António dos Capuchos en bleef daar tot 1971, toen het verhuisde naar de huidige lokalen, nu in het Klooster van Maria Hemelvaart (Mosteiro de Nossa Senhora da Assunção), geclassificeerd als nationaal monument.

De archeologische overblijfselen zijn het belangrijkst en omvatten voorwerpen uit de prehistorische, Romeinse en middeleeuwse periode. Tot de meest relevante voorwerpen uit de Romeinse periode behoren een mozaïek uit de 2e/3e eeuw, de keizerlijke bustes van Hadrianus en Agrippina en een verzameling epigrafen uit Ossonoba.

Een ander ex-libris van de tentoonstelling is de geëpigrafeerde marmeren grafsteen, die de bouw van een toren in Silves markeert, misschien die van de Zonnepoort (Porta do Sol), bedoeld om het verdedigingssysteem van die stad te versterken. De inscriptie, rijkelijk versierd, identificeert wie opdracht gaf tot de bouw van de poort - de Almohad prins Abu l-Ula Idris, zoon van Almanzor, wiens naam door Ibn Mahfuz werd uitgewist toen hij in Silves een klein onafhankelijk koninkrijk vestigde in oppositie tegen de Almohaden.

Een collectie van grote kwaliteit is die van schilderijen uit de 16e tot 19e eeuw, die voornamelijk bestaat uit religieuze exemplaren die ooit toebehoorden aan tempels in de Algarve. Van groot belang is ook het 20e eeuwse schilderij van Carlos Porfírio over de legendes van de Algarve.

Het Gemeentemuseum van Faro maakt sinds mei 2002 deel uit van het Portugese Museumnetwerk. 

In november 2005 kreeg het de APOM-prijs voor Museologie - Triennium 2003/05, als het beste Portugese museum, toegekend door de Portugese Vereniging voor Museologie.