Andere

In de noordoostelijke regio van Portugal, bestaand uit imposante bergen, waar aan het begin van de lente de amandelbomen prachtig in bloei staan en in de herfst de wijngaarden een vurige rode kleur aannemen, stroomt een zijrivier van de Douro waarvan de naam inmiddels universeel bekend is: de Côa. In de grote vallei van deze rivier gaat een robuust artistieke periode schuil. Millennium na millennium veranderden de rotsformaties, die de rivierbedding begrenzen, in panelen die gegraveerd zijn met duizenden figuren en die ons zijn nagelaten door de creatieve bezieling van onze voorouders.

De rotsschilderingen voeren terug tot aan de begintijd van het Hoge Paleolithicum en zijn getuigen van de vitaliteit en het meesterschap in het graveren, die de mensheid 25.000 jaar aan informatie brachten. Deze lange kunstgalerie geeft ons registraties van het Neolithicum tot aan het IJzertijdperk. Vervolgens beslaat het in één adem 2000 jaar van de geschiedenis en zelfs de Moderne Tijd, o.a. religieuze tekeningen, namen en data. Er staan zelfs enkele figuren bij die een aantal decennia geleden door een molenaarszoon zijn gemaakt.

De motieven van bijna alle gravures laten thema´s, technieken en conventionalismes zien die ook ontdekt zijn in de gevonden schilderingen in West-Europa in Cantabrië in de 19e eeuw.

In de 20ste eeuw werden de schilderingen bij de rivier de Côa gevonden. In de grotten in de buitenlucht is een constant spel bezig tussen licht en schaduw, dat de schilderingen dan wel en dan weer niet zichtbaar maakt. Het is een fantastische opeenvolging van onthullen en verschuilen.

Deze ontdekking in deze laatste zeventien kilometer van de waterloop van de Côa, die van het zuiden naar het noorden stroomt, tot aan de Douro, was reden genoeg voor het openen van het eerste archeologisch park in Portugal, dat vanaf 2 december 1998 opgenomen is op de Werelderfgoedlijst van de UNESCO. Later zullen het archeologische park Parque Arqueológico do Vale do Côa en het nationale centrum voor rotskunst (Centro Nacional de Arte Rupestre), die tegelijkertijd gevestigd zijn in Vila Nova de Foz Côa, een grote rol spelen bij een besluit van de regering, waarbij het belang van de status van de rotskunst, de archeologie en het erfgoed in Portugal erkend wordt en voorop komt te staan.

Deze prachtige verzameling rotskunstwerken in de open lucht, die gelijk kort metten maakt met de mythe dat rotschilderingen alleen in diep verborgen grotten voorkomen, kan bezocht worden met een gespecialiseerde gids. Reserveren is verplicht. U krijgt dan de volgende locaties te zien: Canada do Inferno, die het eerst gevonden is, heel dichtbij Vila Nova de Foz Côa, Ribeira de Piscos, in Muxagata, en Penascosa, vlakbij het dorp Castelo Melhor.

In het archeologische park vormt het landgoed Quinta da Ervamoira een mooie aanvulling op uw bezoek aan de gravures. Daar is een museum, dat aandacht schenkt aan deze noordoostelijke regio en zijn eeuwenoude gebruiken, zoals de brood- en de wijnproductie. De Douro-wijnen komen uit deze regio en zijn eveneens één van de vele rijkdommen van deze streek in Portugal.